............................................................................................................................................

اعتدال دولتی از یک سو و عدالت قضایی از سویی دیگر که این روزها متوجه «احمدی نژاد» است و از طرفی در محاکمه ی گزارش 100 روزه ی رئیس جمهور حقوقدان مورد لطف واقع می شود و از طرف دیگر به دادگاه خوانده می شود ، علی رغم میل باطنی ام ، مجابم کرد که دردنامه زیر را بنویسم:

همزمان با تحریم های اقتصادی «خارجی ها» و همزمان با جهاد اقتصادی و حمایت از تولید ملی نامیدن های رهبری ، برخی از «داخلی ها» دست بکار شدند و جهاد آغاز کردند برای «حذف احمدی نژاد»!

از رایزنی های تلفنی آقازاده ها با ضدانقلاب خارج نشین با هدف پیشنهاد تحریم های جدید به امریکایی ها برای اعمال بر مردم (که حتی تعجب ضدانقلاب را هم برانگیخت!) گرفته تا بالا و پایین شدن های بازارها ، از طلا و ارز گرفته تا مرغ و پسته در شب رمضان و شب عید همه و همه بد طینتی هایی از برخی «داخلی ها» بود که با هدف «حذف احمدی نژاد» و به قیمت فشار بر مردم ، بر سر کشور آمد در این چندسال اخیر...

با شروع جنگی ناجوانمردانه از سوی «دشمنان خارجی» که این بار از پنجره اقتصاد وارد شده بود ، برخی از «دوستانِ! داخلی» بجای اینکه در یک صف و در حمایت از دولت که به نمایندگی از ملت در برابر این هجمه اقتصادی ایستاده ، به میدان بیایند ، فرصت را غنیمت شمرده برای اینکه پروژه ی «حذف احمدی نژاد» را وارد فاز جدیدی کنند و در این ماجرای دردآورِ وارد شدن فشار اقتصادی به مردم ، احمدی نژاد را «بَد مَن» داستان جا بزنند و به قیمت له شدن اقشاری از مردم ، احمدی نژاد را لگدمال کرده و از روی وی رد شوند!

روزهای سخت به همین منوال میگذرد.انتخابات می رسد در حالیکه مردم دوسال التهاب را بازار و سختی را در معیشت خود تجربه کرده اند.

طبقه ی طلب کار ، با «بنز» های خود مانور می دهد در «خیابان های مردم» و بازارشان را به هم میریزد و این بار طلا و دلار خود را پایین می کشد برای مردم وبا پرروییِ تمام ، طبقه ای که خود از عاملان مشکلات معیشتی مردم است ، ناجی مردم معرفی می شود!

رقابت! (بخوانید دعواها ، تخریب ها ، تهمت ها و بی اخلاقی ) های انتخاباتی فرا میرسد  و «پروژه حذف احمدی نژاد» وارد مرحله ی مهمی می شود.احمدی نژاد گوشه ی رینگ انتخابات قرار میگیرد و مورد آماج الطاف احساس تکلیف کرده های ریاست جمهوری قرار می گیرد.

احمدی نژادی که چند ماه قبل ، از سوی امام جامعه ، نقاط قوتش معیاری معرفی می شود برای رئیس جمهور آتی ، در جریان مشت زنی های انتخاباتی ، سراسر سیاه جلوه می کند و حتی نقاط قوتش هم فحش میخورد و تخریب می شود.

وقتی احمدی نژاد  «بَد مَن» قصه معرفی شود ، حال ، هرکه بیشتر او را سنگ بزند ، هرکه فحش هایش غلیظ تر و رنگ انتخاباتی اش ضد احمدی نژادی تر باشد ، «سوپر استار» ماجرا خواهد بود و آرای سرگردان مردمی که به دنبال ناجی اقتصادی خود می گردند را به سبد خود خواهد ریخت.

در میان وعده! های سه ماهه و 100 روزه و... برای گل و بلبل کردن مملکت ، مردم سوپراستار و ناجی خود را برمی گزینند.انتخابات میشود و مردم انتخاب می کنند.انتخاباتی حماسی از آن جهت که از نظر آزادی در اندیشه و انتخاب در دنیا نظیر ندارد و انتخابی از سوی اقشاری از مردم که برای همه محترم است البته.

رئیس جمهور جدید پیام انتخابات را با گره زدن چرخ سانتریفیوژها به چرخ زندگی مردم تفسیر می کند و برای جامه ی عمل پوشانیدن به وعده ی 100 روزه ، تکاپوی خود را صرف رفت و آمد های دیپلماتیک در دهکده ی جهانی و ملاقات کردن ها با کدخدای آن می کند.

100 روز موعود پایان می یابد و امید مردم به تدبیر دولت شان کم کم رو به ناامیدی میگذارد.مردم حرکتی از دولت شان برای معیشت شان ، ندیده اند اما دولت ، توافقنامه ی خود را فتح الفتوح میخواند و با مغالطه ای ماهرانه آنرا به معیشت مردم ربط می دهد!

رئیس جمهور محترم در پایان 100 روز به اسم گزارش دهی به مردم ، میهمان تلوزیون های مردم می شود.رئیس جمهور که گویا همچنان خود را کاندیدا و در رقابت می بیند و همچنان از سرهنگ نبودن و حقوقدان بودن دم میزند ، سعی میکند مشت زنی های سیاسی خود علیه رئیس جمهور سابق را ادامه دهد.

پروژه حذف احمدی نژاد از یک سو با گزارش 100 روزه دولت جدید (بخوانید تخریب 8 ساله ی دولت سابق) و از سوی دیگر با به دادگاه کشاندن وی ، در این روزها وارد مرحله ی خاصی شده است.

در روزگاری که آقازاده های گردن کلفت با اتهامات جور و واجور امنیتی و اقتصادی و... ، با ماشین های شاسی بلند خود در حال ویراژ دادن در «خیابان های مردم» هستند ، در روزگاری که وزرایی مورد اعتماد وکلا قرار میگیرند که در پرونده شان اتهامات فساد مالی و... به چشم میخورد ، در روزگاری که...

در این روزگار ، احمدی نژاد باید طعم عدالت را بچشد و راهی دادگاه شود.که عدالت بر او جاری شود که چرا وزیر ورزش را دیر معرفی کرده یا اینکه چرا انقدر تلفات جاده ای بالا بوده و یا حتی شاید چرا در بعضی از روزها در زمان او آب و هوا بد بوده و ...

عدالت قضایی و اعتدال دولتی دست به دست هم داده اند تا ضربه ی آخر را بر پیکره ی مرد اضافیِ این روزهای سیاست ، بزنند و پروژه حذف احمدی نژاد را نهایی کنند و این مردِ شبیه مردم را از جمع بسته و منطقه ی ممنوعه ی خود بطور کامل بیرون بیاندازند!

اما احمدی نژاد کاسه کوزه ها را به هم میریزد با یک پیشنهاد.دعوت از رئیس جمهور برای مناظره. "بیایید بنشینیم برای مردم حرف بزنیم!"

شما بگویید ، او هم بگوید.شما از نابسامانی های اقتصادی که مسببش احمدی نژاد است بگویید ، او هم بگوید از...

شما بگویید آنچه را که در این مدت گفتید ، آنچه تهمت زدید ، آنچه نسبت دادید ، او هم پاسخ بدهد.

بدیهی است که این دعوت به مناظره از سوی احمدی نژاد بی جواب خواهد ماند و چنین مناظره ای هیچ وقت برگزار نخواهد شد و رئیس جمهور محترم فعلی که حتی مجری تلوزیونیِ اندکی منتقد را هم تاب نمی آورد و قبل از مصاحبه خود ، آنرا عوض می کند ، هیچ وقت حاضر نخواهد شد روبروی احمدی نژادی بنشیند که «احمدی نژاد» است!

اما به هر حال این دعوت از سوی احمدی نژاد خط بطلانی است بر آن «پروژه ی حذف»!

حذف احمدی نژاد دیگر ممکن نیست.نه احمدی نژاد بعنوان یک شخص ، که می شود از او حتی بزرگراه شهید احمدی نژاد ساخت ، بلکه حذف «مردمی نژاد» دیگر ممکن نیست.حذف صدای مردم دیگر ممکن نیست.مردمی که حتی اگر با بالا و پایین شدن های روزگار و مانور ها و نمایش های سیاسی ، تحت تاثیر قرار گرفته و رأی و نظرشان در ادوار مختلف تغییر کند.

دیگر نمی شود حلقه ی بسته ای تعریف کرد و قدرت را در آن حفظ کرد و خوش بود و آسوده!

انقلاب آنقدری رشد کرده است که انقلابی هایش در پیچ و تاب این سیاسی کاری ها رنگ نشوند و صدایشان قطع نشود!

اگر احمدی نژاد ، که از بین مردم بود ، شبیه مردم بود ، را هم کنار بگذارید و از منطقه ممنوعه بیرونش بیاندازید ، مردم را نمی توانید حذف کنید...

اگر «احمدی نژاد» را هم حذف کنید ، صدای «مردمی نژاد» را نمیتوانید حذف کنید!

..................................................................................................

پ.ن 1 :

شیفته و مبهوت شخص «محمود احمدی نژاد» نیستم و اگر هرکس دیگری مثلاً «احمد محمودی نژاد» هم در وضعیت مشابه بود و چنین بر او روا داشته می شد ، همین ها را میگفتم که گفتم!

احمدی نژاد را فردی دارای نقاط ضعف و قوت میدانم.مثل بقیه سیاسیون! ولی او را فردی از بین مردم و شبیه به مردم و نماینده ی مردم میدانم بین سیاسیون.نماینده ای که تحمل اش سخت است برای خیلی ها...

(درباره «احمدی نژاد» و ضعف و قوت هایش قبلاً نوشته ام. اینجا )

پ.ن 2 :

دردنامه بالا را در شرایطی نوشته ام که دلگیرم از نامردی ها و سیاهی های سیاست.سیاستی که مال ما نیست.سیاستی که عین دیانت ما نیست.سیاستی که نه اسلامی است و نه انسانی.فلذا شاید زبانش کمی تند باشد و تلخ.اما حرف تلخ از دلی پر درد زده شده.همین می تواند شیرینش کند برای اهلش...

یا حق...