دعوت ها ادامه دارد...
جهت مشاهده تصویر در اندازه اصلی ، اینجا کلیک کنید
منعکس شده در :
در این روزها که جمع کثیری از سیاسیون در حال "احساس تکلیف" هستند ، عده ای هم هستند که درحال "انجام تکلیف" اند.
بحث و صحبت پیرامون انتخابات و کاندیداهای احتمالی ، در چند ماه اخیر به اوج خود رسیده و در این مدت نام تعداد زیادی برای انتخابات بر سر زبان ها افتاده و دیگر این تیتر برای روزنامه ها و خبرگزاری ها عادی شده که "فلان شخصیت سیاسی آمادگی خود را جهت حضور در انتخابات و کاندید شدن ، اعلام کرد."
اما در این بین فردی هم بود که علی رغم دعوت های "واقعی" طیف هایی از مردم و همچنین گروه های سیاسی از وی جهت حضور ، میلی از خود نشان نداده و سعی کرده تمام تمرکز خود را روی انجام وظیفه ی فعلی خود معطوف نماید.
دکتر سعید جلیلی ، دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان ، در ماه های اخیر در گیر و دار مذاکرات هسته ای بوده و خود را به هیچ عنوان وارد فضای رقابتی زود هنگام انتخاباتی نکرده است.فردی که گویا تمایلی به کاندید شدن نداشته و ردای ریاست جمهوری برای ایشان ، برخلاف بقیه، آنچنان رنگ و لعابی ندارد.
این چنین بی میلی هایی که نمونه ی آنرا میتوان در عدم تمایل حضرت امام خامنه ای در پذیرش مقام رهبری پس از رحلت امام خمینی (ره) مشاهده نمود ، بی میلی در رسیدن به قدرت و در واقع عدم تعلق به دنیا و بی ارزش بودن پُست و مقام در دید این افراد است.اوج این نوع کم ارزش دانستن مقام دنیوی را می توان در سیره حضرت امیر (ع) مشاهده کرد.آنجا که مردم برای بیعت کردن به منزل او هجوم می آورند، ایشان می فرمایند:«اگر اکنون زمام خلافت را به دست می گیریم و می پذیریم که خلیفه پیامبر باشم، این به جهت تمام شدن حجّت بر من است؛ چون خداوند از علما و دانشمندان پیمان گرفته است که در برابر ستم ستمگران و گرسنگی ستمدیدگان بی اعتنا نباشند. و الا این کار را از روی دنیا دوستی نمی کنم؛ چرا که همه می دانید که این دنیای شما، با همه زینت هایش، در نظر من از آب بینی ماده بزی که عطسه کند، بی ارزش تر است.»
علی (ع) دنیا و حکومت و ملکت آنرا بی ارزش تر از "آب بینی بز" میپندارد.اما مطلبی که در اینجا مطرح است این است که امیرالمؤمنین (ع) دلیل پذیرش خلافت را "اتمام حجت" و "پیمان الهی که خداوند از بزرگان گرفته" میداند.در واقع در منش علوی ارزش دنیا و حکومت و پُست و مقام آن را با بی ارزش ترین چیزها مقایسه میشود ، اما زمانی که پای وظیفه و مسئولیتِ نهاده شده بر گردن در میان باشد ، حضور و انجام وظیفه بر فرد واجب میشود.لذا می بینیم که امیرالمؤمنین ، علی(ع) در اثبات حقانیت خود و سعی در انجام وظیفه ی خود بعنوان خلیفه ی مسلمین از هیچ تلاشی دریغ نمیکند.
نمونه ی این جریان را در سال های ابتدایی انقلاب اسلامی خودمان هم شاهد بودیم.آنجا که پس از رحلت حضرت امام (ره) ، خبرگان رهبری بر سر حضرت آیت الله خامنه ای دارای اجماع نظر بودند و ایشان را شایسته ی رهبری می دانستند ، اما خود ایشان استنکاف کرده و مخالفت می ورزیدند.
اما بحث اساسی این است که پس از اتمام حجت و اینکه فرد مورد نظر واقعاً به این نتیجه برسد که رضایت خدا و مردم و همچنین خیر و صلاح در پذیرش بار سنگین مسئولیت است و در واقع زمانی که بار مسئولیت بر دوش فرد نهاده شد ، آنجاست که چنین فردی با احساس مسئولیتی بیش از بقیه و بیش از انتظار در جهت انجام تکلیف خود خواهد کوشید.رهبریِ شگرف ،مدبرانه و هوشمندانه ی حضرت امام خامنه ای در طول این سال ها که بیش از دو دهه از عمر آن میگذرد ، تصدیقی بر این مدعاست.
در شرایط کنونی ، با توجه به عدم اعلام اشتیاق از سوی جناب دکتر جلیلی برای حضور در انتخابات ، این چنین دعوت های مردمی از ایشان ، با رویکرد "اتمام حجت" بر ایشان و مجاب کردن ایشان به حضور است.
در واقع هدف ما القای این مسئله است که در شرایط کنونی وظیفه ی سربازی ای که ایشان به دنبال آن هستند ، در سنگر ریاست جمهوری می بایست انجام شود و ادای دینِ ایشان به نظام ، رهبری ، شهدا و مردم در قالب خدمت در قوه ی مجریه صورت بپذیرد.
لذا این دعوت ها با هدف تغییر نظر ایشان ادامه خواهد داشت .
ان شاالله که این سرباز راستین ولایت جهت حضور در عرصه ی انتخابات به جمع بندی نهایی برسد.
و چه زیبا مسیر را تبیین کردند برایمان ، مرحوم آیت الله خوشوقت. آنجا که درباره ی فرد اصلح فرمودند "اگر بدنبال اصلح نروید او از مسئولیت فراری است"...
این هم چند تا طرح دیگه تقدیم به عزیزان دعوت کننده: